De kerstvakantie is begonnen!

Bericht aan het Belgenland!

Aangezien het al meer dan 6 weken geleden is dat ik nog een verslagje geschreven heb, vermoed ik dat jullie wel blij zullen zijn met dit exemplaar.

Een klein tussentijds overzichtje om mee te beginnen:
- Aantal weken reeds in Gayndah: 18
- Aantal weken nog te gaan: 33

Het gaat met andere woorden dus behoorlijk snel!

Zoals je in de titel al kon lezen, is de kerstvakantie voor mij al begonnen! Tijd dus om jullie nog eens in te lichten over alles wat ik voor de vakantie beleefd heb.

Op zondag 17 oktober 2010 heb ik samen met Sophie, Kirsty en Tracy deelgenomen aan Vicki’s Bowls Day, één van haar fundraisers om geld in te zamelen voor haar trip naar België. (Vicki is het meisje dat in januari naar Zonhoven zal komen). ‘Bowls’ is een spelletje dat een beetje lijkt op petanque, maar dan met speciale ballen: ze zijn aan één kant zwaarder dan aan de andere kant. Daardoor moet je ze schuin in plaats van recht rollen, zodat ze in een boogbeweging bij het kleine balletje terechtkomen. Ik heb me heel erg goed geamuseerd, waarschijnlijk omdat Vicki en haar zusje Danielle mijn teamleden waren. Alweer een leuke en nieuwe ervaring dus!

Vrijdag 22 oktober 2010 was een heel erg spannende en zenuwslopende dag… Tijdens de middag kreeg ik op school van Gillian (één van mijn klasgenootjes) te horen dat ze ’s morgens, terwijl ze in het postkantoor aan het werk was, een postpakket voor mij had gezien. Omwille van de datum vermoedde ik dat het wel eens een verjaardagscadeautje zou kunnen zijn, dus was ik ontzettend nieuwsgierig naar de zender! De rest van mijn schooldag leek extreem traag voorbij te kruipen en bovendien moest ik na school eerst nog naar de kapper vooraleer ik mijn pakje kon gaan ophalen! Toen ik op de doos ‘Heverlee’ zag staan, wist ik meteen wie er aan me gedacht had: de gekste familie ter wereld, de Christiaentjes! Ik was te nieuwsgierig om tot op mijn echte verjaardag te wachten, dus heb ik de doos maar opengemaakt. De inhoud ervan bestond uit een envelop, een klein pakje met een Pandora-strik en massa’s tijdschriften (Humo, Joepie, Flair, Cosmo Girl en Glamour)! Met het openen van de envelop en het pakje heb ik – wonderbaarlijk genoeg – heel flink nog 3 dagen kunnen wachten!

Op diezelfde vrijdag had ik ’s avonds mijn verjaardagsfeestje met mijn ‘grade 12-vriendinnetjes’. Ik ben samen met Vicki, Taylor, Connie, Kitty, Amy en Kiara Chinees gaan eten in ‘the Diamond Chinese Restaurant’. (Steph kon helaas niet komen, want ze moest werken). Toen ik aankwam, stonden ze me al allemaal op te wachten, inclusief Connie’s mama, journalist voor ‘Central & North Burnett Times’. Daardoor stond ik, alweer, in de krant! Het eten (Chinees) was ongelooflijk lekker en Vicki en Taylor hebben een prachtige verjaardagscake – met ‘Happy 18th Birthday Eva’ en kaarsjes – voor me gemaakt. Ondanks mijn waarschuwing om me geen cadeautjes te geven, heb ik er toch eentje gekregen. Ze hadden allemaal samengelegd voor een bon van 100 dollar bij de juwelier! Daar heb ik achteraf een hele mooie ring en een libel-bedeltje voor mijn armband mee gekocht.

Op maandag 25 oktober 2010 was het dan eindelijk zover: mijn 18de verjaardag! Voor het eerst in mijn leven met zonneschijn en een blauwe lucht. Het was zelfs 34 graden! Ook mijn schooldag was behoorlijk speciaal: als excursie voor biologie gingen we naar drie rivieren om de kwaliteit van het water te onderzoeken. Na school heb ik, eindelijk, de kaart en het pakje van de Christiaentjes geopend. Ik heb twee Pandora-kralen gekregen: een klein vliegtuigje en een 18-hangertje! Mijn gastmama heeft, speciaal voor mij, spaghetti gemaakt en ook vandaag kon een verjaardagscake – met ‘Happy 18th Eva’ en 18 kaarsjes – niet ontbreken. Bij een 18de verjaardag horen natuurlijk heel veel cadeautjes, en die heb ik ook gekregen!

Op school worden er door de leerkrachten af en toe – als je flink bent en als de leerkrachten eraan denken – ‘positive behaviour notices’ uitgedeeld. Elke dinsdag worden er dan twee briefjes uitgeloot, en die twee personen krijgen 5 dollar voor de ‘tuckshop’ (daar kan je op school eten kopen). Op dinsdag 26 oktober 2010, de dag na mijn verjaardag dus, heb ik die 5 dollar gewonnen! ’s Avonds zijn Tracy en ik weer naar een Caritas-bijeenkomst geweest. Deze keer voor een sing-a-long, waar ‘Happy Birthday’ niet ontbrak!

Na een gigantische verjaardagskaart, een heleboel tekeningen en een pakje (een doos Cadbury chocolatjes) van mijn favoriete klas in de lagere school, begon op woensdag 27 oktober 2010 de ‘presentatie-gekte’. Tracy, Trevor en ik waren uitgenodigd voor een dinner meeting van de Lions Club waar ik een presentatie over België, Zonhoven en mezelf moest geven.

Ook op donderdag 28 oktober 2010 stond ik even in het middelpunt van de belangstelling. Zoals jullie reeds op mijn blog konden lezen, was ik de guest speaker op de ‘Awards Night’ van mijn school. Ik was heel erg zenuwachtig, maar ik geraakte toch zonder te struikelen op het podium, dus dat was al een goed begin. Ik probeerde om rustig te praten zodat ik me niet zou verspreken. Al snel merkte ik dat het vlot ging en dat de mensen het interessant vonden, dus mijn zenuwen verdwenen en ik begon het stiekem zelfs leuk te vinden. Ik heb achteraf ONTZETTEND veel complimentjes gekregen en Trevor had zelfs tranen in zijn ogen! (Mijn fameuze speech kan je dus in het vorige ‘verslag’ lezen).

Op vrijdag 29 oktober 2010 zouden we met de hele familie naar ‘the Golden Orange’ gaan om mijn verjaardag te vieren, maar dat bleek een gigantisch verrassingsfeestje te zijn! Tracy had ontzettend veel mensen die ik redelijk goed ken uitgenodigd. Ik heb alweer een heleboel kaartjes en cadeautjes en opnieuw een verjaardagscake – met ‘Happy 18th Birthday Eva’ en kaarsjes – gekregen! Ik had helemaal niet verwacht dat er zoveel mensen zouden zijn, dus ik was heel erg verrast, eigenlijk zelfs eerder in shock!

Alweer een verjaardagsfeestje op zaterdag 30 oktober 2010, maar deze keer was het niet voor mij! Ik was uitgenodigd voor Caitlyn’s ‘Sweet 16th Halloween Party’. Alles was in het Halloween-thema: een Halloween-verjaardagscake, ‘used tampons’ (= marshmallows met een rode vloeistof erop), een enge film, een pompoenpiñata gevuld met snoepjes in de vorm van afgehakte lichaamsdelen en natuurlijk ook de versiering. We hebben ook ‘apple bobbing’ gedaan: een bak is gevuld met water en ongeveer 10 appels en dan moet je proberen om, uiteraard zonder handen, een appel uit het water te vissen. Daardoor wordt je gezicht helemaal nat, maar het is wel heel erg leuk en grappig!

Naast de Lions Club en de school heeft ook Inner Wheel me gevraagd om te speechen. Op dinsdag 2 november 2010 waren Tracy, Gran (Tracy’s mama) en ik uitgenodigd om naar een dinner meeting van Inner Wheel te gaan. Dat was bij de Chinees, jummie!

Op zaterdag 6 en zondag 7 november 2010 zijn we Pop (Tracy’s papa) gaan bezoeken in Kumbia. Hij was daar aan het werk in de steenvruchten-packing shed (perziken, nectarines, abrikozen en avocado’s). Op zaterdag zijn we eerst naar de markt in Nanango geweest. Dat is een gigantische markt, en Tracy dacht (helemaal juist!) dat ik dat wel graag zou willen doen. In Kumbia heeft Pop ons een rondleiding met uitleg in de packing shed gegeven en we hebben er ook gekampeerd: ik sliep voor het eerst in mijn leven in de koffer van een auto!

Zonhovens bezoek in Gayndah op maandag 8 november 2010! Marie-Claire en Roger waren in Gayndah, en daarom werd er door ‘the Zonhoven Committee’ een verwelkomingsetentje georganiseerd. Ondanks het schandalige feit dat ik helemaal niet was uitgenodigd, ben ik er toch naartoe geweest. Het was heel erg leuk om hen te zien, vooral omdat ze een zakje vol verjaardagskaartjes en een paar cadeautjes voor me mee hadden gebracht! Het allerleukste cadeautje dat ik gekregen heb (naast mijn speciale zending met de post) was absoluut de nieuwe, door Koen Buyse gesigneerde, cd van Zornik die mijn lieve mama en papa me gegeven hebben!

Nog meer Zonhovens bezoek op dinsdag 9 november 2010! Tracy had Marie-Claire en Roger thuis uitgenodigd, waardoor ik 2 uurtjes school heb gemist! We hebben wat gebabbeld met een hapje en een drankje, echt heel gezellig!

Speech nummer 4 op woensdag 10 november 2010 tijdens een dinner meeting van de Rotary Club!

En ook de verjaardagsfeestjes blijven maar komen… Maar liefst 2 verjaardagsfeestjes op zondag 14 november 2010! Eerst een pre-birthday party voor Kirsty bij Nanna (Trevor’s mama), omdat ze er niet kon zijn op haar echte verjaardag) en ’s avonds nog een grote barbecue voor Vicki’s verjaardag. (Vicki werd 17 op dinsdag 9 november 2010).

Op maandag 15, donderdag 18 en vrijdag 19 november 2010 heb ik, geloof het of niet, examens gemaakt! Grade 12 wiskunde, grade 11 wiskunde, chemie en biologie zijn de examens die ik gemaakt heb. Zoals verwacht, aangezien het onderwijsniveau hier heel wat lager is dan in België, waren mijn resultaten alles behalve teleurstellend!

‘Formal’, ‘prom’ of ‘graduation’; drie verschillende benamingen voor dezelfde gebeurtenis. Ondanks het feit dat ik nog maar in grade 11 zit, en niet in grade 12, ben ik toch naar ‘the formal’ kunnen gaan: Jim had me namelijk gevraagd of ik met hem mee wou gaan! Het was een heel indrukwekkende gebeurtenis. Iedereen zag er heel erg goed uit, de zaal was prachtig versierd, er werden ontzettend veel foto’s getrokken en de ‘koppels’ moesten een voor een, met de armen ingehaakt, over de rode loper naar binnen wandelen. Nadat de grade 12’s hun beste danskwaliteiten toonden was het tijd om te eten en daarna werd er heel wat gespeecht. Het was allemaal best wel overweldigend!

Van maandag 22 tot en met woensdag 24 november 2010 vond het ‘School Leadership Camp’ (voor alle grade 11’s) plaats. Daardoor miste ik op maandag Kirsty’s verjaardag, maar gelukkig heb ik me op het kamp toch heel goed geamuseerd! Maandagnamiddag deden we ‘Tower of Tremble*’ en ‘Leap of Faith*’. Na het avondeten speelden we met de hele groep nog wat vertrouwensspelletjes. Op dinsdag deden we ‘High Ropes*’ (waar ik van de directeur de bijnaam ‘Belgian Monkey’ kreeg, omdat ik het zo goed deed), ‘River Rafting*’ (maar dat heb ik niet gedaan, want het was veel te koud!), ‘Group Initiatives*’ en we konden ook even zwemmen in het zwembad (ook dit heb ik wegens het koude weer niet gedaan). ’s Avonds hebben we moeten stemmen voor de ‘school leaders’ voor volgend schooljaar en daarna hebben we weer wat spelletjes gespeeld. ’s Woensdags deden we de klimmuur en ‘Challenge Trails*’ en na het middageten was het al tijd om terug naar huis te vertrekken.

*Bij elke activiteit op het kamp zag je een sterretje na de benaming. Hieronder volgt een korte uitleg voor elke activieit:
- ‘Tower of Tremble’: twee torens van kratten naast elkaar, er staat één persoon op elke toren; twee andere personen bouwen de torens geleidelijk hoger, dus moeten de personen op de torens afwisselend met twee op elke toren staan.
- ‘Leap of Faith’: een platform, bereikbaar via een ladder, waar je vanaf moet springen om tegen een grote bal te slaan.
- ‘High Ropes’: een hoogteparcours tussen de bomen.
- ‘River Rafting’: bouw je eigen vlot en ga daarmee in de rivier zwemmen.
- ‘Group Initiatives’: allerlei spelletjes waarbij je met je groep heel goed moet samenwerken.
- ‘Challenge Trails’: geblinddoekte vertrouwensspelletjes, onder andere een wandeling door het bos met de hele groep waarbij iedereen een blinddoek voor de ogen heeft en waarbij je je handen op de schouders van de persoon voor je legt.

Donderdag 25 november 2010 was mijn laatste schooldag voor dit schooljaar! Om het schooljaar echt goed af te sluiten, besloten de magpies om me weer eens op een aantal stevige magpie-aanvallen te trakteren!

Naast een lichte overdosis aan speeches en verjaardagsfeestjes, heb ik ook een overdosis aan kampen gehad. Van vrijdag 26 tot en met zondag 28 november 2010 ging ik namelijk naar het tweede Rotary kamp! Felix en Annabell, de uitwisselingsstudenten uit Duitsland, waren er niet bij, omdat ze met hun gastgezinnen op reis vertrokken. Jacob en Jess, twee outbounds (Australiërs die in januari op uitwisseling vertrekken), waren er deze keer wel. Ze konden niet naar het eerste kamp komen, omdat ze toen met school naar Japan waren! De outbounds kwamen allemaal pas voor het avondeten aan, dus alle activiteiten op vrijdag waren enkel voor de inbounds (uitwisselingsstudenten die in Australië verblijven). We zijn eerst met z’n allen (alle inbounds dus, behalve Philip, want hij moest op vrijdagavond naar ‘the formal’ van zijn school en kwam daardoor pas op zaterdag aan) iets gaan eten. We hebben ook even in de winkelstraat in Bundaberg rondgewandeld en daarna zijn we gaan carten – met echte gocarts met een motor op een circuit! Daarna zijn we even naar het strand geweest, maar doordat Fredrik recht in de rotsen dook en helemaal onder het bloed hing, moesten we meteen weer vertrekken om hem naar een dokter te brengen. (Er was gelukkig niets ergs aan de hand). Na het avondeten hebben we met z’n allen (in- en outbounds) heel wat gebabbeld. Zaterdagvoormiddag kregen de outbounds en hun ouders YEP-informatie (YEP = Youth Exchange Program), terwijl wij, de inbounds, de ‘High Ropes’ deden. Het was letterlijk ‘high ropes’: we moesten de hele tijd over touwen tussen de bomen lopen; ik voelde me net een koorddanser! Omwille van het regenweer hebben we in de namiddag, in plaats van te gaan kanoën, aan onze voorstelling voor ’s avonds (onze eigen versie van een Rotary meeting) gewerkt. De ouders van de outbounds waren uitgenodigd voor het avondeten, en daarna hebben we onze fameuze voorstelling mogen opvoeren. Tijdens onze ‘Rotary meeting’ hebben we onder andere de vijf D’s (drinking, drugs, driving, dating en disfiguration) gepromoot in plaats van afgekeurd. Op zondagvoormiddag hebben de outbounds hun presentatie over Australië en henzelf gegeven en daarna zijn we nog even, gedeeltelijk in de regen, gaan kanoën. Na het middageten was het helaas alweer tijd om naar huis te vertrekken. Deze Rotary kampen zijn altijd ontzettend leuk, maar vééééél te kort!

Na dit ontzettend lange verslag over al mijn bezigheden in Gayndah en omstreken, mogen de weetjes natuurlijk niet ontbreken! Hieronder volgt dus een kort lijstje:
Wist je dat…
- … de magpies af en toe Ceasar’s koekjes eten?
- … ik elke dag gemiddeld zo’n 3 liter regenwater drink?
- … Ceasar’s favoriete slaapplekje het dak van de auto is?
- … ik in Australië geen verjaardagskusjes heb gekregen? Kussen geven doen ze hier namelijk niet!
- … ik op de Burnett State College Awards Night en mevrouw heb ontmoet die, tot ze naar school ging, enkel Nederlands sprak? Haar ouders kwamen van Nederland, en haar mama kon enkel Engels lezen, niet spreken.
- … het heel erg normaal is om een kikker tegen te komen in het toilet?
- … het weer hier nog steeds ongelooflijk abnormaal is? Het is nog niet echt heel warm geweest, en het regent heel erg veel! En dat terwijl de lente al bijna voorbij is!

Ziezo, hier ga ik het voor deze keer bij laten!

Ik weet dat ik al heel veel van jullie tijd in beslag heb genomen, maar probeer toch maar om nog een extra minuutje vrij te maken om een reactie op dit verslag te geven!

Dankjewel voor jullie interesse in mijn niet altijd even interessante verhalen!

Heel veel liefs en een dikke knuffel aan jullie allemaal!

Eva