Nog maar 39 weken te gaan...

Berichtje aan het thuisfront!

Twaalf weken geleden stond ik gepakt en gezakt en vol zenuwen klaar om te vertrekken. Aangezien er al vijf weken voorbij zijn sinds mijn vorige reisverslag heb ik weer een heleboel te vertellen!

Niet vergeten: alle reacties en commentaren zijn meer dan welkom. Ik vind het heel erg leuk om te weten wat jullie ervan vinden!

De eerste week voor dit verslag was de laatste week voor de vakantie. Op dinsdag 14 september nam ik een dagje vrij om naar Mundubbera te gaan. Sophie was geselecteerd als lid van een team voor de ‘maths team challenge’ tussen verschillende scholen en omdat ik graag wou zien hoe zo’n team challenge te werk gaat, mocht ik meegaan! In groepjes van vijf moesten de kinderen proberen om best wel moeilijke vraagstukken op te lossen. Sophie’s team eindige op de vierde plaats! Twee dagen later (op donderdag 16 september) moesten we na school naar Sophie’s ‘netball presentations’ gaan. (Netball = korfbal). Het netball-seizoen was gedaan, dus het was tijd om trofeeën uit te delen. Sophie kreeg er maar liefst twee te pakken!

Van vrijdag 17 tot en met zondag 19 september ging ik naar een Rotary-kamp in Bundaberg. Daar ontmoette ik de 7 outbounds (Australiërs die volgend jaar op uitwisseling gaan) en 9 inbounds (wereldburgers die nu in Australië zijn) van mijn district. De outbounds zijn Vicki (gaat naar België ), Kim (gaat naar Zwitserland), Jehna (gaat naar Duitsland), Megan (gaat naar België ), Sophie (gaat naar Brazilië ), Steph (gaat naar Zwitserland) en Racheal (gaat naar Denemarken). De inbounds zijn Marie (van België (!), maar helaas Franstalig), Aléna (van Zwitserland), Anja (van Oostenrijk), Annabell (van Duitsland), Ayaka (van Japan), Felix (van Duitsland), Caio (van Brazilië ), Philip (van Denemarken) en Frederik (van Zweden).

Op vrijdag kregen we een rondleiding in de rumdistillerie en ’s namiddags zijn we naar het strand geweest. Daarna gingen we naar onze prachtige kampplaats met een geweldig lieve kok die ontzettend goed kan koken. Ze was net als een mama met heel erg veel kinderen. ’s Avonds hebben we met z’n allen nog wat gebabbeld. Zaterdagvoormiddag hebben we (de inbounds) alle regels nog eens overlopen (en we kregen eindelijk wat meer informatie over onze drie weken lange trip in mei!) terwijl de outbounds een touwenparcours tussen de bomen deden. ’s Namiddags gingen we kanoën, maar omdat het een beetje koud was, besloten Vicki en ik om fotograaf te spelen en van iedereen foto’s te maken in plaats van zelf mee te gaan. We eindigden deze leuke dag met een lekker warm en gezellig kampvuur! Op zondagvoormiddag hebben alle inbounds (ook ik dus) een presentatie gegeven over hun eigen land. ’s Middags was het helaas al tijd om terug naar huis te vertrekken…

Dit kamp was absoluut een van de hoogtepunten van mijn uitwisseling. Het is zalig om andere uitwisselingsstudenten te ontmoeten, vooral omdat je allemaal in dezelfde situatie zit. Je kan dus heel erg goed met elkaar praten over al je ervaringen en dan merk je dat iedereen heel gelijkaardige dingen beleeft. Ook heeft dit kamp me duidelijk gemaakt hoe belangrijk een goed gastgezin is. Gelukkig ben ik er bijna vast van overtuigd dat mijn gastgezin zowat het beste gastgezin is dat je je kan inbeelden!

Van woensdag 22 tot en met donderdag 30 september zijn we op vakantie geweest. Tracy’s broer (Craig) en zijn gezin (Lynette (zijn vrouw) en Chloe (zijn dochter, bijna 13 jaar)) wonen in Bowen. Het was ongeveer een half jaar geleden dat ze elkaar nog hadden gezien, dus zijn we hen een bezoekje gaan brengen. Het is ongeveer 10 uur rijden van Gayndah tot Bowen en aangezien Trevor niet mee kon gaan (hij moest werken) moest Tracy alles zelf rijden. Daarom hebben we de hele rit over twee dagen verdeeld, zodat we het rijden konden combineren met nog wat leuke activiteiten.

’s Woensdags zijn we in Rockhampton naar het ‘Dreamtime Cultural Centre’ geweest en hebben we ook de ‘Capricorn Caves’ bezocht. Het ‘Dreamtime Cultural Centre’ gaat volledig over de Aboriginals. We hebben met boemerangs leren gooien en een van de gidsen speelde een mooi stukje muziek op de didgeridoo. De ‘Capricorn Caves’ zijn grotten, een beetje zoals de grotten van Han, denk ik. Op donderdag hebben we in Mackay ‘Greenmount Homestead’ bezocht. Dat is een oude woning die er nog steeds uitziet zoals ze er vroeger uitzag. Heel erg mooi om te zien dus! Dankzij deze bezoekjes waren twee lange en saaie dagen in de auto toch nog leuk en speciaal!

Vrijdag was een complete rustdag (Tracy was doodmoe van het rijden) en ook zaterdag was een wat rustigere dag. We zijn naar een plekje met een mooi uitzicht geweest, we wandelden een stukje langs de zee en in de namiddag deden we een ‘Mural’-wandeling: we bewonderden alle muurschilderingen die je in Bowen vinden kan!

’s Zondags hebben we een heel speciale daguitstap gedaan: we zijn twee van de 74 Whitsunday Islands gaan verkennen! Eerst gingen we naar Daydream. Daar deden we een ‘Rainforest Walk’ en hebben Sophie, Kirsty en Chloe geminigolft. Op Long Island, het tweede eiland dat we bezochten, hebben we de hele namiddag gezwommen. Het was heel leuk en mooi om deze eilanden te bewonderen, maar het spannendste gebeurde toch wel op de bootrit terug naar de auto. We moesten in het midden van de zee overstappen op een andere boot! De kleur van het zeewater is trouwens ongelooflijk prachtig: net hetzelfde als de kleur van het zeewater in een heleboel brochures! Het enige wat ik miste voor een perfecte dag was mijn eigen familie…

Ook maandag was een wat specialere dag. We zijn het ‘Reef HQ’ aquarium in Townsville gaan bezoeken. Het aquarium was wel leuk om te zien, maar eigenlijk hadden we er wat meer van verwacht.

Na al deze drukte had Tracy nog een dagje rust nodig vooraleer we op woensdag terug richting Gayndah vertrokken. ’s Woensdags hadden we ’s middags in Rockhampton met Felix (de Duitse uitwisselingsstudent) afgesproken. Hij logeerde voor een week bij een van zijn schoolvrienden. Samen met Felix, zijn schoolvriend en de mama van de schoolvriend zijn we naar de ‘Botanical Gardens’ en de zoo geweest. ’s Avonds zijn we nog met z’n allen gaan bowlingen en daarna mochten we bij de schoolvriend thuis blijven slapen. Donderdagmorgen stonden we door een ongeval meer dan een uur in de file, maar gelukkig geraakten we toch nog veilig en wel tot in Gayndah!

Ook het laatste weekend van de vakantie was redelijk druk. Op vrijdag (1 oktober) vond de jaarlijkse ‘Spring Fair’ van de kerk plaats. Dat is een soort avondmarkt gecombineerd met een bakwedstrijd en een bloemenwedstrijd. De opbrengst ging uiteraard naar de kerk. ’s Zaterdags (2 oktober) zijn we naar Childers (de plaats waar Tracy’s zus woont) geweest, want we waren uitgenodigd voor het verjaardagsfeestje van Jacob. Op zondag (3 oktober) zijn we naar Helen’s veulentje gaan kijken. Hij was nog maar 9 dagen oud, maar helaas is zijn mama gestorven… Echt een schatje!

Na een ontzettend drukke vakantie moest ik uiteraard terug naar school gaan. Mijn eerste schoolweek was behoorlijk normaal. Er gebeurde dus niet echt iets speciaals.

De tweede week was wat ‘spannender’. Op woensdag (13 oktober) heb ik een presentatie over mezelf en België gegeven voor Sophie en Kirsty’s klassen. In het begin was ik een beetje zenuwachtig, maar het was echt ongelooflijk leuk om te doen! Alle kinderen waren enorm geïnteresseerd, ze stelden ontzettend veel vragen (zelfs te veel om te kunnen beantwoorden) en ze lachten zich te pletter met de foto van Manneke Pis! Geloof het of niet, ik heb me voor het eerst in mijn leven heel erg goed geamuseerd terwijl ik een presentatie voor een klas stond te geven!

Het spannende van deze week gebeurde eigenlijk pas vandaag (vrijdag 15 oktober). We hadden op school een ‘terrorist attack’-oefening. (Vergelijkbaar met een brandoefening, maar dan voor het geval dat een of andere terrorist de school binnen komt gelopen om iedereen dood te schieten). We moesten allemaal muisstil tegen de muur zitten tot er een speciaal belsignaal gegeven werd. Daarna moesten we naar het sportveld gaan zodat ze konden controleren of iedereen er was. Best wel spannend dus!

Ziezo, ik heb bijna alles verteld wat ik wilde vertellen. Enkel de weetjes ontbreken nog!
Wist je dat…
- … de vuilniskar een speciale greep heeft om de grote, groene vuilnisbakken om te kieperen en er dus geen werkmannen nodig zijn om het vuilnis in de vuilniskar te smijten?
- … er ik in Gayndah een koppel ontmoet heb dat Zuid-Afrikaans tegen me begon te spreken? (Ze wisten dat ik Nederlands spreek, en ze wouden me dus een beetje doen verschieten).
- … Shell (het tankstation) in Australië nog steeds bestaat? (Speciaal voor tante Ann!)
- … je de winkelketen ‘Spar’ ook in Australië ziet, en dat het logo identiek hetzelfde is? (Het logo is een klein kerstboompje, maar ‘spar’ is hier helemaal geen naam voor een boom!)
- … de film ‘Australia’ in Bowen gefilmd werd?
- … er in Gayndah elke avond honderden vleermuizen over de rivier vliegen?
- … ik van de lagere school een ‘Certificate of Appreciation’ gekregen heb? (Omdat ik altijd zo goed help in de klassen).
- … de magpies me nog steeds elke dag aanvallen? Gelukkig heeft de buurvrouw me op een dag gered door me een groene kikkerparaplu met grote ogen te geven. Die mag ik nu gebruiken om door haar tuin te wandelen tot de magpies stoppen met aanvallen!
- … het weer in Australië helemaal niet is wat het hoort te zijn? Het regent behoorlijk veel, en normaal gezien is er geen regen in september en oktober!

Voila, mijn verslag is ondertussen wel lang genoeg, dus ik ga jullie oogjes maar eens met rust laten. Ik hoop dat jullie het een beetje interessant vonden om te lezen!

Heel veel liefs vanuit het België-achtige Australië!

Eva